Φυσικά και βιολογικά βότανα από τα νησιά του Αιγαίου
Άγρια Ρίγανη Αμοργού
Η ξακουστή και σπάνια Αργανιά, όπως λένε στην Αμοργό την αγριορίγανη, είναι είδος ενδημικό του νησιού. Το βοτάνι της θεάς Αφροδίτης, ήταν σύμβολο χαράς, ευτυχίας και ειρήνης. Ίσως το πιο δημοφιλές μυρωδικό της Μεσογείου, αγαπημένο της ελληνικής και γενικά της μεσογειακής κουζίνας. Είναι πιο αρωματική από την κοινή ρίγανη και αρκεί ελάχιστη ποσότητα για να δώσει το μοναδικό πιπεράτο άρωμα της στο φαγητό και ένα ζεστό ή κρύο τσάι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά. Την καλλιεργούμε βιοδυναμικά στην Αμοργό, στην περιοχή της Αιγιάλης.
Φασκόμηλο Αμοργού
Το μοναδικό άρωμα της Αλισφακιάς, όπως λένε στην Αμοργό το φασκόμηλο, ξυπνάει τις αισθήσεις. Είναι το φυτό του θεού Δία, το βοτάνι της αθανασίας και το συναντάμε πρώτη φορά να απεικονίζεται το 1.400 π.Χ. σε τοιχογραφία στο παλάτι της Κνωσσού. Λειτουργεί σαν τονωτικό όλου του οργανισμού, κυρίως λόγω των τανινών που περιέχει. Καλλιεργείται βιοδυναμικά στην Αμοργό, στην περιοχή της Αιγιάλης
Μαλοτήρα Κρήτης
Στην Κρήτη, το τσάι του βουνού το λένε Μαλοτήρα {γιατί στην Κρήτη, όλα λέγονται κάπως αλλιώς...} Οι αρχαίοι Έλληνες, το έλεγαν το «τσάι των Τιτάνων». Η Μαλοτήρα, ή καλοκοιμηθιά, είναι ένα από τα διασημοτερα είδη του σιδερίτη, πιο γνωστού σαν τσάι του βουνού και φυτρώνει στα κρητικά βουνά. Το όνομα Μαλοτήρα το οφείλει στους Ενετούς και προέρχεται από τις λέξεις “male” (αρρώστεια, κακό) και “tirare” (τραβάω), επειδή το θεωρούσαν πανάκεια. Καλλιεργείται βιολογικά στον Ομαλό, στην αρχή του ξακουστού φαραγγιού της Σαμαριάς
Θυμάρι Λήμνου
Σύμβολο δύναμης και ανδρείας, φύτρωσε από τα δάκρυα της Ωραίας Ελένης και σαν θυμίαμα, καιγόταν στις γιορτές της θεάς Αφροδίτης, αφού γεννάει και ενισχύει τον πόθο. Όταν δούμε στη φύση άγριο θυμάρι, σημαίνει ότι σ’ εκείνο το μέρος στήνουν το χορό τους οι νεράιδες. Το αφέψημά του, συμβάλλει στη τόνωση του ανοσοποιητικού ενώ στην κουζίνα χρησιμοποιείται για μαρινάδες, στιφάδο και σούπες. Το κεφαλωτό θυμάρι, αυτοφυής ποικιλία του Αιγαίου, καλλιεργείται βιολογικά στον Άγιο Δημήτριο της Λήμνου.
Φλισκούνι Χίου
Το φλισκούνι είναι η άγρια μέντα, ένα από τα πιο αρωματικά μεσογειακά βότανα. Η Μίνθη, που της έδωσε το όνομά της, ήταν ποτάμια νύμφη, ερωμένη του θεού Πλούτωνα. Ζεστό ή κρύο, είναι ιδιαίτερα δροσιστικό και εξαιρετικά τονωτικό για το μυαλό και το σώμα. Καθώς δεν περιέχει μεντόλη όπως ο δυόσμος και η μέντα, ενδείκνυται για αυτούς που θέλουν να την αποφύγουν για λόγους αλλεργίας η ομοιοπαθητικών θεραπειών. Καλλιεργείται βιολογικά στο Χαλκειό της Χίου.
Μαντζουράνα Σύρου
Tη μαντζουράνα τη χάρισε στους ανθρώπους η θεά Αφροδίτη, φυτεύοντας την στον Όλυμπο και όπως η ρίγανη, συμβόλιζε την ευτυχία και την αρμονία. Αγαπημένο μυρωδικό της μεσογειακής κουζίνας, ταιριάζει σε σαλάτες και ζυμαρικά, ενώ δίνει ένα ευχάριστο αφέψημα που βοηθά πολύ στην πέψη. Η γλυκιά ξαδέρφη της ρίγανης, καλλιεργείται βιολογικά στα Τάλαντα της Σύρου.
Δίκταμο Πάρου
Το δίκταμο, ή έρωντα, χρησιμοποιούσε και χάρισε στους ανθρώπους ο θεός - θεραπευτής Απόλλωνας. Έλεγαν πως τα αγριοκάτσικα, όταν τραυματίζονταν από κυνηγό, μασούσαν δίκταμο και έτσι απέβαλαν από το σώμα τους το βέλος. Το αφέψημά του, καταπραΰνει τις στομαχικές διαταραχές και τα συμπτώματα του κρυολογήματος. Από βιολογική καλλιέργεια στο Καμάρι της Πάρου
Μελισσόχορτο Νάξου
Αφιερωμένο στη θεά Άρτεμη, το μελισσόχορτο ήταν το ελιξίριο της νεότητας και από την αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν αλχημιστές και θεραπευτές για τονωτικά σκευάσματα. Με τη γλυκιά του γεύση και το λεμονάτο άρωμα, δίνει ένα εξαιρετικά αναζωογονητικό και δροσιστικό αφέψημα για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Από βιολογική καλλιέργεια στο Σαγκρί της Νάξου.
